Mofeta pomnik przyrody nieożywionej im. prof. Henryka Świdzińskiego
Źródło Bulgotka„Dychawka” ekshalacja Co2 Źródło Zatopione
Dostęp: ogólnodostępne
Rodzaj wody: szczawy. Atrakcja turystyczna. Wody nie do spożycia.
Opłata: brak opłat
Czynne: cały rok
Godziny otwarcia: całą dobę
Miejsce źródeł / ekshalacji: w potoku w Złockiem
Adres: Muszyna Złockie
Moje miejsce parkowania: bezpłatny parkin
Lokalizacja GPS mofety (lokalizacja pomnika przyrody im. prof. Henryka Świdzińskiego): 49.38775, 20.9028 - w tym:
- Źródło Bulgotka GPS: 49.38778, 20.90295
- "Dychawka” ekshalacji Co2 GPS : 49.38776, 20.90294
- Źródło Zatopione GPS: brak
* Bulgotka, "Dychawka”, Źródło Zatopione, znajdują się w odległości kliku metrów obok siebie .
Droga do źródła: dojazd droga asfaltową, chodnikiem
Woda wskazana jest do picia przy następujących schorzeniach: brak informacji
Źródła, pijalnie w okolicy:
- Pijalnia sezonowa "Marcin"
- Źródło "Oddech Diabła" (niedostępne)
- Źródło "Na Mokradłach"
- Źródło "U Jawora" (Źródło wody mineralnej "Św. Józef")
Aktualizacja powyższych informacji: 31 sierpień 2023.
Inne informacje o źródle:
- Fragment z przewodnika Źródła wód mineralnych i leczniczych Popradzkiego Parku Krajobrazowego 2013 Lucyna Rajchel
Źródło BulgotkaWoda mineralna ze źródła
„Bulgotka” to szczawa typu
HCO3-Ca+CO2+Fe o mineralizacji
1,2 g/dm3; pH 6,0; temperaturze
12,0oC; CO2 2,3 g/dm3; Fe2+ 20,3 mg.
Zawartość głównych jonów w dm3
wody: Na+ 3,3 mg; Ca2+ 228,7 mg;
Mg2+ 32,9 mg; Cl-
9,0 mg;
SO4
2- 29,3 mg; HCO3
-
844,0 mg.
Źródło „Bulgotka” to jeden z elementów mofety, Pomnika przyrody nieożywionej
im. Profesora Henryka Świdzińskiego, który został również wpisany na
Europejską listę stanowisk geoochrony. Obok źródła „Bulgotka” znajduje się
ekshalacja CO2 „Dychawka”. Dzięki zaangażowaniu i pasji naukowców z AGH
oraz pracowników Popradzkiego Parku Krajobrazowgo, mofeta została
zrewitalizowana i udostępniona do zwiedzania. Warto dodać, iż cieszy się
ogromnym zainteresowaniem wczasowiczów i turystów
Źródło ZatopioneWoda mineralna ze
źródła „Zatopione”
to szczawa typu
HCO3-Ca+CO2+Fe
o mineralizacji
1,9 g/dm3; pH 6,0;
temperaturze 9,0oC;
CO2 2,3 g/dm3;
Fe2+ 52,0 mg.
Zawartość głównych jonów w dm3 wody: Na+ 30,7 mg; Ca2+ 371,7 mg;
Mg2+ 26,0 mg; Cl-
8,3 mg; SO4
2- 7,3 mg; HCO3
-
1451 mg.
Skoncentrowany wypływ wód podziemnych na powierzchnię terenu ze źródła
„Zatopione” maskowany jest stale przez wody powierzchniowe potoku Złocki.
Źródło, to jeden z elementów mofety, Pomnika przyrody nieożywionej
im. Profesora Henryka Świdzińskiego, który został również wpisany
na Europejską listę stanowisk geoochrony. Obok źródła „Zatopione” i „Bulgotka”
znajduje się ekshalacja CO2 „Dychawka”.- Opis umieszczony na tablicy informacyjnej przy źródle:
OPIS GŁÓWNY MOFETYMofeta w dnie bagnistego potoku Złockiego, została odkryta w roku 1938 przez prof. H. Świdzińskiego geologa Akademii - Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Gaz wydobywający się z mofety składa się głównie z CO₂-95%; N₂-3,87 %; CH, -0,62 % i O₂-0,21%.Wydobywający się dwutlenek węgla powstaje na znacznych głębokościach a dążąc ku powierzchni nasyca napotkane na swej drodze wody, czyniąc je szczawami. Wypływają one na powierzchnię Ziemi w postaci źródeł. Dwutlenek węgla może również przenikać przez warstwę wodonośną, wydostając się na powierzchnię w formie gazowej. Najszybciej jednak i najwydajniej wędruje strefami nieciągłości, głównie uskokami z dużych głębokości i pojawia się w postaci suchych ekshalacji. Ilość gazu ulatniającego się w mofecie w potoku Złockiem jest trudna do oszacowania i jest oceniana na około 10 m³/min. Jego geneza jest ciągle dyskusyjna; jest on niewątpliwie głębinowego pochodzenia i jest niezależny od wód. Prawdopodobnie jest on związany z wulkanizmem i/lub nisko temperaturowym metamorfizmem w podłożu Karpat.W miejscu najbardziej intensywnego wypływu CO, znajdują się zatopione źródła wód mineralnych, zasilające wody potoku. Charakterystyczny, bulgoczący, rdzawo-pomidorowy osad to ochra, tradycyjnie nazywana „rudawką". Jest ona strącana w postaci koloidalnego osadu hydrohematytu lub goethytu w procesie utleniania i hydrolizy uwodnionego węglanu żelazawego ze zmineralizowanej wody, przy udziale bakterii żelazistych. Obecność ,,rudawek" w towarzystwie bulgotek CO, zdradza wypływy wód typu szczaw, naturalnego i największego bogactwa Ziemi Sądeckiej.- Opis umieszczony na tablicy informacyjnej przy źródle:
MOFETA IM. PROF. HENRYKA ŚWIDZIŃSKIEGO
Mofeta im. Prof. Henryka Świdzińskiego w potoku Złockiem jest pomnikiem przyrody nieożywionej prawem chronionym od 1998 roku. Jest to największa i najefektywniejsza w Polsce mofeta, czyli powierzchniowa ekshalacja CO,. Na pokrytym wodą obszarze około 25 m widoczne są wydobywające się nieustannie z licznych, bardzo głębokich szczelin intensywne bąble gazu o różnej wielkości i częstotliwości.
- Opis umieszczony na tablicy informacyjnej przy źródle:
OPIS GŁÓWNY MOFETY
Mofeta w dnie bagnistego potoku Złockiego, została odkryta w roku 1938 przez prof. H. Świdzińskiego geologa Akademii - Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Gaz wydobywający się z mofety składa się głównie z CO₂-95%; N₂-3,87 %; CH, -0,62 % i O₂-0,21%.
Wydobywający się dwutlenek węgla powstaje na znacznych głębokościach a dążąc ku powierzchni nasyca napotkane na swej drodze wody, czyniąc je szczawami. Wypływają one na powierzchnię Ziemi w postaci źródeł. Dwutlenek węgla może również przenikać przez warstwę wodonośną, wydostając się na powierzchnię w formie gazowej. Najszybciej jednak i najwydajniej wędruje strefami nieciągłości, głównie uskokami z dużych głębokości i pojawia się w postaci suchych ekshalacji. Ilość gazu ulatniającego się w mofecie w potoku Złockiem jest trudna do oszacowania i jest oceniana na około 10 m³/min. Jego geneza jest ciągle dyskusyjna; jest on niewątpliwie głębinowego pochodzenia i jest niezależny od wód. Prawdopodobnie jest on związany z wulkanizmem i/lub nisko temperaturowym metamorfizmem w podłożu Karpat.
W miejscu najbardziej intensywnego wypływu CO, znajdują się zatopione źródła wód mineralnych, zasilające wody potoku. Charakterystyczny, bulgoczący, rdzawo-pomidorowy osad to ochra, tradycyjnie nazywana „rudawką". Jest ona strącana w postaci koloidalnego osadu hydrohematytu lub goethytu w procesie utleniania i hydrolizy uwodnionego węglanu żelazawego ze zmineralizowanej wody, przy udziale bakterii żelazistych. Obecność ,,rudawek" w towarzystwie bulgotek CO, zdradza wypływy wód typu szczaw, naturalnego i największego bogactwa Ziemi Sądeckiej.
- Opis umieszczony na tablicy informacyjnej przy źródle:
Komentarze
Prześlij komentarz