Źródło Anna

Źródło Anna

Pomnik przyrody nieożywionej

Inne nazwy źródła: Siarczanka

Dostęp: ogólnodostępne

Rodzaj wody: siarczkowa

Opłata: brak opłat

Czynne: cały rok

Godziny otwarcia: całą dobę

Miejsce źródła: las

Adres: Barcice Dolne, gmina Stary Sącz

Moje miejsce parkowania: bezpłatny parking, dojazd do parkingu droga asfaltową. 

Lokalizacja GPS źródła: 49.531778, 20.664528

Droga do źródła:  z miejsca parkowania drogą szutrową przez las około 1 km

Trasa gpx:  ślad .gpx

Woda wskazana jest przy następujących schorzeniach: 

W balneoterapii szczawy wykorzystywane są do kąpieli leczniczych i krenoterapii (czyli kuracji pitnej). Kąpiele w tych wodach zalecane są w takich chorobach jak nadciśnienie tętnicze, niedokrwienie, czynnościowe choroby serca, niedokrwienie kończyn dolnych na tle cukrzycy, przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych. Kuracja pitna wód typu szczawy zalecana jest w leczeniu następujących chorób: chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, przewlekłym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, niektórych schorzeniach urologicznych, leczeniu niedokrwistości (wykorzystuje się tu szczawy żelaziste). W celach leczniczych stosujemy je wyłącznie zgodnie z zaleceniem lekarza.

Źródła wód siarczkowych charakteryzują się specyficznym zapachem siarkowodoru i białym, fioletowym lub purpurowym osadem. Występuje on w postaci naskorupień, nici lub frędzli na dnie niszy źródła i drodze odpływu wody. Barwa tego osadu uzależniona jest od ilości siarkowodoru – H2S i nasłonecznienia niszy źródła. Wody siarczkowe mają działanie odczulające i odtruwające. Są zalecane w chorobach przewodu pokarmowego, zaburzeniach przemiany materii i przy zatruciach metalami ciężkimi. Wody te zawierają związki siarki, co nadaje im nieprzyjemny smak i zapach, stąd są niechętnie pite przez chorych. Stosowane w kuracji pitnej mają działanie odczulające, odtruwające, a poza tym powodują pobudzenie wydzielania żółci i soku trzustkowego. Są zalecane w chorobach przewodu pokarmowego, zaburzeniach przemiany materii i w zatruciach metalami ciężkimi. Wody siarczkowe stosujemy w celach leczniczych wyłącznie zgodnie z zaleceniem lekarza.

Źródło: Portal Gminy Stary Sącz - Szlakiem Leśnych Przewodnik

Źródła, pijalnie w okolicy:

• Źródło Tadeusz odległość 3,9 km 
• Źródło Katarzyna odległość 8,9 km
• Źródło Rogaś odległość 9,7 km
• Źródło Kinga odległość 10,9 km

 Lokalizacja źródeł / pijalni na mapie 

Aktualizacja powyższych informacji: 18 czerwiec 2023.

Inne informacje o źródle:

• Źródło oznaczone jest na Miodnym Szlaku
• Źródło jest oznaczone jako Przystanek IX Ścieżki Przyrodniczo-Historycznej: "Szlakiem Leśnych" ( Portal Gminy Stary Sącz - Szlakiem Leśnych Przewodnik) 

PTTK Szlaki turystyczne Małopolski: trasa szlaku

• Opis umieszczony na tablicy informacyjnej przy źródle: 

Źródło wody siarczkowej. Woda lecznicza typu HCO3-SO4-Ca-Mg+H₂S o mineralizacji: 0,9 g/dm³; pH: 7,2; temperaturze: 12,70°C. Składnik swoisty, nadający wodzie cech leczniczych, H₂S pochodzi z pirytu, który w stanie rozproszonym występu- je w utworach fliszowych budujących Karpaty. Za- wartość głównych jonów w dm³ wody: Na* 22,43 mg; Ca2+ 125,4 mg; Mg2+ 41,4 mg; Cl- 4,3 mg; SO,2- 132,1 mg; HCO, 509,9 mg.
Na dnie niszy źródła widoczny biały i fioletowy osad w postaci powłoki i nitek, który tworzą kolonie bakterii siarkowych.

Bakterie te magazynują siarkę w komórkach w kształcie drobnych ziarenek - jest to produkt utleniania siarkowodoru. Barwa i kształt kolonii bakterii jest uzależniona od ilości siarkowodoru i warunków naświetlenia.

Wody siarczkowe wykorzystywane są w balneoterapii, głównie do leczenia chorób zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa, reumatoidalnego zapalenia stawów, chorób dermatologicznych, niedokrwienia kończyn dolnych na tle miażdżycy lub cukrzycy

• Siarczkowa woda ze źródła „Anna” jest typu HCO3-SO4-Ca-Mg+H2S o mineralizacji 0,9 g/dm3; pH 7,2; temperaturze 12oC; H2S 7 mg/dm3. Zawartość głównych jonów w dm3 wody: Na+ 22,43 mg; Ca2+ 125,4 mg; Mg2+ 41,4 mg; Cl- 4,3 mg; SO4 2- 132,1 mg; HCO3 - 509,9 mg. Źródło obudowane płytami piaskowca, na dnie niszy widoczny biały i purpurowy osad w postaci powłoki i nitek, który tworzą kolonie bakterii siarkowych.

Źródło: Lucyna Rajchel, Źródła wód mineralnych i leczniczych Popradzkiego Parku Krajobrazowego 2003